Xaime Félix López Arias, escritor, profesor y abogado nació en A Hermida (Sarria) el año 1949.
Cronista oficial de Sarria entre 1981 y 2011, ha colaborado en revistas sobre el Camino de Santiago, publicado trabajos de investigación en el Boletín do Museo Provincial de Lugo; en el Boletín do Seminario de Estudos Sarriaos, del cual es presidente; en la revista Seurros y en Corga, revista anual do Centro de Estudos do Corgo. Además, participó en las publicaciones: O tamborileiro (Sarria) y Casa Grande de Sarria, así como en Cousas Xacobeas, en la plataforma Galicia Dixital. Colaboró en A negra, de X. Manuel Martínez Oca (Edicións do Castro, 1977), A memoria en imaxes. Sarriáns de onte e de hoxe a través de La Unión. Século XX (La Voz de Galicia, 2008) o Sarria a ollos vistas, de Víctor López Villarabid (2013), e coordinó el Libro de ouro. Primeiro centenario (1919-2019). Sociedade Cultural e Recreativa “La Unión”. Sárria (Servizo de Publicacións da Deputación Provincial de Lugo, 2022).
Es autor de los relatos: As augas toldas (accésit Pedrón de Ouro), Cuco Rei (accésit Pedrón de Ouro), O Trasno da Cervela (Revista Grial, 1978). Promovió el Arquivo Comarcal de Sarria y las asociaciones culturales “Arcas” e “Irmandade Sarria-Guerledan”. Publicó los libros: Santa María Madalena de Sarría (Servizo de Publicacións da Deputación Provincial de Lugo, 1996); Sarria (Editorial Everest, 2002) y A primeira Deputación Provincial de Lugo (Servizo de Publicacións da Deputación Provincial de Lugo, 2004); Primeira aceifa, que contiene una selección de textos de su padre Xesús López González (2019); Os 200 anos do Concello de Paradela (Colectivo Egeria, 2022) y Matías López. De Sarria a El Escorial (Ouvirmos, 2023), en el que es coautor junto con Gregorio Sánchez Meco.
Desde 2009 divulga sus conocimientos y documentación histórica de la comarca a través de su blog Sárria Acento Galego. Ha recibido el premio de relato Meigas e Trasgos en Sarria, la Camelia de Ouro en Vilagarcía y el Convivio Guimarães.
Ahora publica este completo trabajo sobre el Tumbo de Samos en el que lleva más de trienta años trabajando sin descanso.